Ήταν τρεις μέρες πριν, που είχα μιλήσει με τη Μιρέλλα Παπαοικονόμου. Για να τη ρωτήσω πώς ένιωθε περιμένοντας την πρεμιέρα του "Λόγω Τιμής" της στο Σκάι. Ήξερα πως έχει δει το επεισόδιο καμιά 15αριά φορές, αλλά ήθελα να ξέρω τα συναισθήματά της λίγο πριν την επίσημη πρώτη προβολή του. 

"Αγωνία, τρακ, συγκίνηση, προσμονή", μου είχε πει, "όλα ανακατεμένα. Έχω εισπράξει πολλή αγάπη από τον κόσμο. Αλλά αυτή η αγάπη μαζί με την αναμονή, την προσμονή που υπάρχουν, μου δημιουργούν ένα συναίσθημα συγκίνησης και δέσμευσης ταυτόχρονα. 

Αισθάνομαι πως ο κόσμος απ' ο,τι έχει δει μέχρι τώρα από  την σειρά, αλλά έχοντας και θετικά συναισθήματα από το παλιό Λόγω Τιμής, έρχεται με απαιτήσεις. Όλο αυτό δημιουργεί μια αγωνία για το αν θα ανταποκριθούμε σ' αυτή την τεράστια προσμονή του κόσμου.

Το "Λόγω Τιμής" ήταν κάτι πολύ δικό μου που ξαφνικά έπαψε να είναι μόνο δικό μου .. Έγινε και πολύ "δικό τους": και του σκηνοθέτη και των ηθοποιών, και του συνεργείου και όλων των παιδιών. . Ένα ταξίδι όμορφο, αλλά σύντομο, που μοιραστήκαμε όλοι μας.  Όλοι εμείς που ξαναβρεθήκαμε, ξανανοιώσαμε την ίδια ζεστασιά, την ίδια αγάπη, το ίδιο δέσιμο. Όλα κύλησαν ρολόι , παρά τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες. Περάσαμε πολύ καλά, πολύ όμορφα . Και νοιώθω ευτυχής γι' αυτό το ταξίδι.

Βέβαια έπαιξαν και το δικό τους μεγάλο ρόλο τα Κύθηρα κι ο ένας μήνας που περάσαμε όλοι μαζί εκεί για τα γυρίσματα.. Μαγικά Κύθηρα! Ένας τόπος τόσο αγαπημένος για μένα, με  υπέροχους κατοίκους, με μια απίστευτη, πρωτοφανή συμπεριφορά αγάπης και συμμετοχής σ' όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων.  Άνθρωποι, όλοι τους,συγκινητικοί και με τεράστια προσφορά. Αγάπησα το νησί δυο φορές πιο πολύ μέσα σ' αυτό τον ένα μήνα που περάσαμε εκεί."

...........................................................................................................................................................................................................................

Χθες το βράδυ στο BIOS, στο πάρτι-avant προβολή (για φίλους) του πρώτου επεισοδίου του Λόγω Τιμής, είδα τη Μιρέλλα δακρυσμένη . Από συγκίνηση και χαρά. Την ίδια συγκίνηση και την ίδια χαρά που νοιώθαμε όλοι εμείς όταν τέλειωσε η προβολή αλλά και όσο διαρκούσε το επεισόδιο..

Από το πρώτο ως το τελευταίο δευτερόλεπτο, βλέπαμε αληθινά πρόσωπα, καθαρές εικόνες, ακούγαμε αληθινούς διαλόγους και ήταν σαν να βλέπαμε  εμάς, τους φίλους μας,  τη ζωή μας . Μέσα από κάτι υπέροχα λαμπερό, αληθινό, συγκινητικό, δικό μας . Χωρίς ούτε μια στιγμή αμηχανίας.

Έχω την αίσθηση πως χθες , πέρα από τα "μπράβο", τη συγκίνηση, τον ενθουσιασμό, όσοι ήμασταν εκεί, νέοι και λιγότερο νέοι, σημερινοί όμως όλοι μας, βρίσκαμε, πλάνο-πλάνο, λέξη-λέξη, εικόνα-εικόνα, συναίσθημα με συναίσθημα,  αυτό που περιμέναμε, που θέλαμε να δούμε και να νοιώσουμε: το απόλυτα προσωπικό μας αληθινό παραμύθι.

Να δεις που το "Λόγω Τιμής" θα μας κάνει να νοιώσουμε καλύτεροι άνθρωποι. Λες πως υπερβάλω; Δες το επεισόδιο απόψε κι εδώ είμαστε.